Pazar günü sabah dönmüştüm bayramdan. Biraz valizlerimi toparladıktan sonra, belki önemli bişey vardır diyerek, dinlenmeden önce maillerime bakayım diye düşünmüştüm. Vakıftan gelen mailleri görünce, bi süre kendime gelemedim. Maili kaç kez okudum hatırlamıyorum,bi yanlışlık olmalı, ya isimde ya olayda diye geçirdim aklımdan, arka arkaya biçok kez okudum maili. Aynı yollardan dün gece ben de geçmiştim, Betül ablamın güzel yüzü en net haliyle zihnimdeyken, nasıl böyle bir haber gelebilirdi. Bi süre idrak edemediğimi, birilerinin bana bu haberin doğru olmadığını söylemesini ümit ederek, şaşkınlıkla annemleri aradığımı hatırlıyorum.
Bi süre geçtikten sonra olayı biraz biraz idrak edince, zihnimde birçok şey uçuşmaya başladı. Betül ablayla vakfın bi organizasyonunda tanışmıştık, sizlerin de söylediği gibi, ilk kez tanışıyor olmamıza rağmen, benimle samimi bir şekilde muhabbet etmişti. Halinden hiç şikayet etmeyip, şükrediyor olmasından,bir de hanımefendiliğinden çok etkilenmiştim ilk etapta. Onu daha da yakından tanıyınca, takdir edilecek başka başka birçok yönlerini de gördüm.İlk gördüğüm zamandan itibaren onu hep hayırla andım,inşallah bundan sonra da hep hayırla yâd etmeye devam edeceğim.
Betül ablayla zaman zaman vakıfta bir araya geldik, evinde misafir olup elleriyle yaptığı yemekleri yediğim de oldu, sıkıntılı zamanlarımda içimi ferahlattığı da… İş aradığım dönemlerde karşılaştığımız yerde hem yüzyüze konuşur, hem de bizzat telefonla arayarak teselli eder,kalbimi ferahlatırdı. Her zaman sabretmeyi,şükretmeyi tavsiye ettiğini gördüm. Ona dair zerre olumsuz bişey yok zihnimde. Pazar sabahından bu yana, o güzel yüzü, tatlı tatlı söyledikleri çıkmıyor aklımdan. Onu bir daha göremeyecek olmak nasıl bişey, bunu algılayamıyor zihnim. Şükür ki inancımız var,şükür ki biliyorum veren el de alan el de bir…Bir yokluk hissi değil de, onun güzel yerlerde olduğunu hissedip, sadece bi süre onu göremeyecek olmanın hüznü bu…
Betül ablanın ardından bu kadar güzel dualar edildikçe,bu kadar hayırla anıldıkça, mekanının güzel yerler olacağını umarak,düşünerek onun adına mutmain oluyor kalbim. Onun ardından söylenen sözler, atılan mailler, okunan hatimler, onun ne de güzel bir insan olduğunu, bir daha bir daha gösteriyor bize. Ne çok sevenin varmış Betül ablam, sen ne de güzel bir incisin. Hepimizde bir teslimiyet şimdi…Kimse -hâşâ- neden onu önce aldın Allah’ım demiyor. Bizler inanıyoruz ki,ölüm yokluk değil. Hüznümüzle birlikte içimizdeki “o his” söylüyor ki, o güzel yerlerde inşallah, ve tatlı tatlı gülümsüyor yine.
Ben şahidim ki, Betül ablam iyi bir kul olarak yaşadı, yaşamaya çalıştı. Her daim şükredenlerden oldu. Bir mü’mine yakışacak şekilde her daim güleryüzlü, iyi niyetli, kalp kırmayan, şükreden, yardımsever ve naif bir insandı. Bu kadar insanın duası, temennisiyle yerinin cennetin güzel makamlarından biri olacağına tüm kalbimle inanıyor,bununla teselli buluyorum. Rabbim ona merhametiyle, şefkatiyle muamele etsin. Bizler ondan razıydık, bizler onun güzel bir kul olduğunun şahidiyiz, Rabbim de ondan razı olsun inşallah.
Ve sen Selma teyzem, sana ne mutlu ki, böyle her daim hayırla yâd edilen çok kıymetli bir evlat yetiştirmişsin. Aranızdaki muhabbeti biliyor, ne zor bir imtihan olduğunu kendi yaşadığımız hüznümüzden yola çıkarak, ancak tahmin edebiliyoruz. Betül ablam cennetin güzel makamlarında, seni,bizleri bekliyor olacak inşallah. Ne olur bunları düşünerek mutmain olsun kalbin. Rabbim bizleri ebedi alemde buluşturacak inşallah, hem sen de hissetmiyor musun, o sanki yanıbaşımızda, kısa bir sefere çıkmış gibi…Allah senden razı olsun,böyle güzel bir evlat, hatta evlatlar yetiştirdiğin için. Seni de dualarımızda hiiiç unutmuyoruz. Senin meleğin gibi olamayız ama,bizi de bir kızın olarak kabul eder misin? Rabbim hepimize sabırlar versin.
Mekanın cennet olsun canım Betül ablam…
(ve son söz: bir arkadaşımız Betül abla anısına paylaşmıştı)
Ey nas, Susun!
” İnna lillahi ve inna ileyhi raciun.”
Sonra eğildi sevgilisinin yüzüne
Sürdü bulutlanmış gözlerini
O güzellikler ülkesine
Baktı baktı ve dedi :
Hayatında güzeldin
Ölümünde güzelsin
Öldün
Bir daha ölmeyeceksin! (e.b.)