Siteye Dâir..

Bu site 20 Kasım 2010 akşamı yaşanan elîm bir kaza sonucu Hakk’a yürüyen FATMA BETÜL AYSAN BEDİR kardeşimizin anısını hafızamıza gönlümüze nakşetmek gâyesiyle ailesinin isteği üzerine hazırlanmıştır.

Sitemize üye olarak Fatma Betül ile ilgili hâtırâlarınızı aktarabilirsiniz.

Selâm ve duâ ile..

 

Siteye Dâir.. için 21 cevap

  1. Vildan Özertürk der ki:

    Bu resmin çekildiği günü hatırlıyorum. Betülcüğümün anneciğinin de refakatinde güzel bir arkadaş grubu, güneşli bir sabah fethipaşada zar zor bulduğumuz masa başında içilen çaylar, sonrasında Betülcüğümün arabasıyla gittiğimiz çengelköy sahili, elimizde çikolata kahve istanbuldan aldığımız el yapımı çikolatalarımız, her birimizin elinde bu küçük yeşil kağıttan torbalar olduğu halde çekildiğimiz fotoğraflar, ikindi vakti, batmakta olan güneş, deniz, bir de Betülcüğümün o her daim hatırlanacak olan mütebessim hali..sana dair her anımızda mutluluk var Betülcüğüm, bu acıya rağmen hep öyle de kalacaksın bizde, yine mutlu, yine mütebessim –şu an bulunduğun yerde de öyle olduğuna inandığımız gibi..
    iyi ki tanımışım seni, iyi ki girmişin hayatımıza..
    melek arkadaşım, melek gibi olan arkadaşım, şimdi melek olan arkadaşım..
    Rabbimin rahmeti seninle olsun..
    Eşine, aileciğine ve de seni seven bizlere de bu özleme sabır gösterebilmeyi nasip etsin.
    sevgiler..

    • Şeyda Demir der ki:

      Yaaa ben henüz öğrenmiş biri olarak şoktayımmm.. O gülen yüzü ve gözleri hep gözümün önünde olan çok ama çok şeker bir arkadaşımdı. Üniversite sonrası hiç görüşememiş olsak da mütebessim ve kibar haliyle hep gönlümden geçen hatırladığım bir kardeşimdi. Canımmm kardeşim mekanın cennet inş..

  2. hadiyce der ki:

    Yazamıyorum… Hala sanki telefonun diğer ucundaymışsın gibi hissediyorum…

  3. Ayşegül Kayaoğlu der ki:

    En çok çaresiz hissettiğimizde durduramayız gözyaşlarımızı.. İşte öyle bir an.. İşte böylesi anların en çaresiz olanından.. Fakat umulur ki ancak gözyaşlarımızla dillendirebildiğimiz hissiyatımız, dua ve selamlarımız muştulanarak kardeşimize iletilir Rabbimiz tarafından.. ve yine umulur ki ebedi yurdumuzda hep birlikte Efendimiz’e (SAV) komşu olabiliriz Betül ile birlikte.. ve son söz: Ah.. Ah.. Ah..

  4. Ayse Betul Alacali Tasoglu der ki:

    Betul kardesimizi kucuk bir kiz olarak hatirliyorum. Belki daha ilkokul 2 ya da 3′ deydi. Aile ziyaretine gitmistik. Nuri Amca babamin arkadasi, abisi Necati benim okul arkadasim. Daha sonra da sanirim hic gormedim. Yillardir yurtdisindayim. Necati’ yi taziye icin aradigim da kelimeler yetersiz kaldi. Inanan bir insanin sesini duymak beni derinden etkiledi. Hic tanimadigim , abisinin sozleriyle Betul’ cugun , adasimin acisini kalbimde bu kadar uzakta hissedip de abisinin sozleriyle teselli olduktan sonra hic aklimdan cikartmamam gereken ama her zaman unuttugum ; “inna lillahi ve inna ilahi raciun” ayeti yankilandi. Allah annecigine, babacigina , abilerine ve esine cok sabirlar versin.Allah mekanini cennet eylesin insaallah…

  5. Aly der ki:

    Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olur inşallah.

  6. hadiyce der ki:

    Betül’ü 2002 yılında, okula geldiği yıl tanıdım. Fatih abinin yanında vakarlı ve nazik duruşunu hatırlıyorum ilk. Sonra bir şekilde arkadaş oluverdik, yurtta aynı odayı paylaşır gibiydik. Pek çok organizasyonda beraberdik. Mezun olduktan sonra bir müddet aynı evde kaldık. Düğününe gidememiştik ama evine gitmekte acele ettik. “Siz bizim ilk misafirimizsiniz” der, beni mutlu ederdi. Bayramdan önce arayıp hal hatır sormuştu. “Bayramdan sonra size gelicez inşallah, siz bizim ilk misafirimizsiniz” demişti yine.
    Biz Betül’ü iyi bilirdik, kendisinden razıyız, İnşallah Rabbimiz de kendisinden razı olsun. “Ey mutmain olmuş nefs! Rabbin senden razı, sen Rabbbinden razı, gir kullarım içine, gir cennetime” diyerek karşılasın.
    Güzel bir hayat yaşadı, yüzünden tebessüm eksik olmazdı, bir kişiyi kırdığına şahit olmadık. Rabbimiz ve melekleri de onu tebessümle karşılasın.
    İnsanlara hediyeler alıp onları sevindirmeyi çok severdi. Rabbimiz de onu en güzel hediyelerle karşılasın.
    Nadir rastlanır derecede vefalıydı, unutulsa da unutmazdı. Rabbimiz de ona karşı vefalı davransın, rahmetiyle muamele etsin.
    Bizi üzen onu bu dünyada göremeyecek olmamız ve hatıralarımız. Çok yakında biz de Betül’ün peşinden gidecek, Rabbimize döneceğiz. Rabbim yakınlığımızı, dostluğumuzu cennetinde sonsuza kadar devam ettirsin. Bilal’e ve ailsesine sabırlar versin. Başımız sağolsun. Amin…
    Rabbimiz onunla bize güzel bir ders verdi. “Baki kalan alemde hoş bir sada imiş” O hoş bir sada bıraktı ardında. Biz onun gidişiyle yeni bir başlangıç yapabilecek miyiz, eksik kalan yerleri doldurabilecek miyiz rızayı İlahi yolunda? Şimdi kendi halime üzülüyorum Betül’üm, Rabbim seni bize unutturmasın, dünyaya daldırmasın…

  7. KÜBRA KUŞTEMİR der ki:

    Betül ablacım;Seni ilk selma teyzenin numaranı vermesiyle tanıdım.İyi ki tanımışım.Rabbime bana seninle konuşma fırsatı verdiği için binlerce kez tesekkür ediyorum.Bana çok yardımcı oldun beni dinledin senden binlerce kez allah razı olsun.Rabbim seni yanında komşu eylesin inş..Topraktan geldik Toprağa Gideceğiz, Yaşadığımız Hayatın hesabını Toprakta Vereceğiz.Ama sen erken gttin demek ki rabbim seni o kadar çok sevmiş ki yanında olmanı istemiş.Betül Abla seni çok sevdim DUALARIM SENİNLE.AİLENE BAŞ SAĞLIĞI DİLİYORUM..MEKANIN CENNET OLSUN…

  8. Şeyma Nur Ekren der ki:

    Betül ablayı ilk nasıl tanıdım hatırlamıyorum ama bu okula geldim geleli hep vardı sanki, hep yanımızdaydı, hep bize destekti. Asaletiyle, duruşuyla, gülümsemesiyle, yaptıklarıyla hep takdir ettiğimiz bir ablamızdı. Vefatını öğrendiğimden beri onunla beraber oldugumuz anlar aklıma geliyor. Umre arkadaşım olmuştu. Aynı dönem bile okumamış iki insan daha güzel bir yerde birlikte olabilir miydi? Daha iki hafta önce vakıfta beraberdik, öğrenci kahvaltısına katılmıştı bir ay önce. Kahvaltıda mezun bir ablamız olarak konuşmasını rica ettiğimizde, hep ben konuşuyorum, bu kez de başkası konuşsa demişti. Israr etmiştik, senin emeğin çok demiştik, sağolsun kırmamış, konuşmuştu. Şimdi çok şükür o konuşmuş diyorum, sözleri hala kulaklarımda…

    Ben galiba yeni yeni algılıyorum durumu. Bu maili de selma teyze için yazıyorum galiba. Onun için ne kadar zor olduğunu düşünüyorum duydugumdan beri, ama bilsin istiyorum kızı ne kadar güzel bir insandı bizim için ne kadar değerliydi. Sadece yakından tanıyanlar için değil, bir şekilde tanışma imkanı bulmuş herkes için.

    Bir de belki saçma olacak ama bunu anlatmak için bu yazıyı yazıyorum aslında. Öğrenci evinde kalıyorum. Bir sene kadar önceydi. Öğrenci evlerinde en sık eskiyen şeylerden biri çaydanlıktır. Bizim de çaydanlığımızın sapı kopmuş, o sırada kısa sürede alacak fırsatımız da olmamıştı. Özellikle sınav dönemleri çaysız kalmanın ne kadar zor oldugunu konuşurken, espri olsun diye betül ablanın da oldugu bir mail grubuna, arkadaşlar bizim çaydanlığımız kırıldı, fazla olan var mı diye bi mail atmıştım. Ev arkadaşlarım bunu da mı yaptın diye şaşırırken, hemen betül abla aramış, elinde fazla iki çaydanlık oldugunu söylemişti. Bize ve bizim gibi eksik bir öğrenci evine birlikte getirmiştik. O güzel çaydanlıktan az çay içmedik. Bu betül ablanın yaptığı hayırlar karşısında çok küçük birşey belki ama bizim için anlamı çok büyük. Biz çay içtiğimiz her an onu hatırlıyoruz, onun gibi her türlü hayra koşan biri olmak için çok dua ediyoruz. Pek çok kişiye basit gözükecek bu hikaye ve o çaydanlık bize hiçbirşeyi küçük görmeyip, yaşama gayesini bilen, sürekli hayra koşan bir hayatı hatırlatıyor.

    Selma teyze, bu benim haddim mi bilmiyorum ama yine de söylemek istiyorum: çok güzel bi kızın vardı, hz fatıma gibi kısa da olsa çok güzel bir hayat yaşadı.

    Sadece bizi de bir kızın olarak kabul et. Betül abla kadar güzel bir insan olamayız belki ama, sen hepimiz için çok değerlisin.

  9. Erhan AYDIN der ki:

    Selamun aleyküm,
    Öncelikle şunu belirtmek isterim ki; buraya birkaç satır bile olsa yazıp yazmamak konusunda tereddüt ettim. Ne benden önce yorum yazanları tanıyorum ne de merhumeyi veya yakınlarını!.. Sadece elim olayın yaşandığı ana tanık olan biriyim. Baş sağlığı dilemek istiyorum. Merhumenin eşini tanıyan varsa benim adıma baş sağlığı dilerse sevinirim. Selam ve dua ile..

  10. merve koca der ki:

    hiç tanımadım merhumeyi,kimdir ne iş yapar bilmiyorum tevafuk eseri buradayım ama gecenin bu saatinde onun için garip bir sevinç duydum.ne akadar çok seveni ve dua edeni var.maşallah.cennete girip Cemalullahı görebilmeyi nasip eylesin yüce yaradan inşallah saliha betül ablaya…

  11. reyyan der ki:

    bir internet sitesinde karşılaştığım tanımadığım bir hanım efendi için içimden söylemek geçti “kavuştu maşuk aşıkına”

  12. Ayşe Akca der ki:

    Canım Betül’üm…. Vefatını Pazartesi günü öğrendim… Gelemedim cenazene… Oysa bu aralar çok canım sıkkın olduğu için hep seni aramak istedim. Beni anlasa anlasa bir Betül anlar dedim. Haftasonu seni aramak için telefona elim ne kadar çok gitti de daha rahat bir zamanı bulmak ümidiyle hep bir sebepten erteledim… En son o güzel yüzünü düğününde görmek nasipmiş… Ne yazsam, nasıl yazsam hiç bilmiyorum… Vefatını duyduktan sonra o üzüntüyle ne yapacağımı şaşırdığım Pazartesi akşamında her yerden karşıma çıktın biliyor musun? Ben odamda oturmuş ağlarken, önce seninle 2001 yılında İstanbul’da çekildiğimiz İLK fotoğrafımız düştü raftan. Sonra da, dolabımı karıştırırken, defterlerin arasında bir defter yere düştü. İçinden sanki hususi ayarlanmış gibi 2002 yılında bana yazdığın o notun bulunduğu sayfa açıldı bir anda yere düşünce. Yarıyıl tatili için İzmir’e gelecektik ikimiz de, senin otobüsün 22.30’daydı, benimkisi 24.00’te. O günün gündüzünde “gitmeden görüşelim.” demiştim sana. Akşam yurttaki odama gelmişsin, beni bulamamışsın. Bir not yazmışsın defterime:

    “Ayşe sultan, yine nerelerdesin sen? Sınavlarımız bitio, geliyoruz arkadaşımızın yanına ama bi bakıoz kaçmış bizim kıs 🙂 Neyse, şaka bi yana ben 10 gibi gidicem inşallah. Görüşemezsek Allahısmarladık demiş olayım dedim. Seni seviyorum güsel kıs, kendine çook iyi bak. Sakın hiçbirşey için üzme kendini, olur mu? Allah’a emanet ol. Bana da dua etmeyi unutma olur mu?
    BETÜL
    mucks, kocamannn :))”

    Senin için hep dua ediyorum birtanem. Seni çok özledim… Allah ailene, Bilal’e ve tüm sevenlerine sabır versin inşallah… Mekanın cennet olsun, güzel yüzlü, melek arkadaşım…

  13. Seyma Guven der ki:

    Hala idrak edemedim, hala dilim varmıyor söylemeye… Ama artık kabullenmeliyim sanırım… Haddime değil belki ama Betül Abla nın ailesine bir nebze destek olabilmek için, en azından elimden geleni yapmış olmak için buraya hislerimi yazmayı çok istedim, fakat ancak toparlanıp yazabiliyorum.

    Betül Abla’ yı tanımadan önce ismini çok duyuyordum. Bizim okulda bir hoca varmış, kardeşi de bizim vakıftaymış diye hep aklımda bir Betül Aysan vardı ve hep tanışmak istiyordum. Sonra bir organizasyonda tesadüfen tanışma fırsatı bulmuş ve sonra onun o aradığım Betül Aysan olduğunu öğrenince şansa bak demiştim. O günden sonra tüm organizasyonlarda gözlerimin aradığı ilk isimlerden olmuştu. Geçen sene BYV de bir komisyonda beraber çalışmıştık. Komisyona girdiğimde Betül Abla’ nın da orada olduğunu görünce çok sevinmiştim. Asaleti, her daim güler yüzlülüğü, sakin tavırlarıyla örnek almaya çalıştığım kişilerdendi. Hatta onunla şöyle sakin bir ortam olsa da oturup biraz muhabbet edebilsem diye isterdim hep. Ama nasip olmadı… Kalabalık organizasyonlarda, komisyon toplantılarında kısa kısa görüşmelerle tanıyabildim sadece onu. Keşke daha çok vakit geçirebilseydim.

    1 ay önce kahvaltıda görüşmüştük. Hemen yanına gitmiştim ve çok şükür biraz muhabbet etme şansımız olmuştu. Ona söylediğim bir şey üzerine bana bir dua etmişti. Yazınki iftarda da yine aynı şekilde karşılık vermişti söylediklerime, aynı duayı etmişti. Benim de hep aklımdaydı, eğer o duası kabul olursa hemen onu arayacaktım. Fakat nasip değilmiş… Şimdi duası kabul olursa ona kalpten teşekkür ederek dua edeceğim tekrar tekrar…

    Haberi maillerden gördüğüm an kalbime bir ağrı saplandı. O günden beri Betül Abla gözümün önünden gitmiyor. Sürekli içimde bir huzursuzluk var. Çok fazla tanıma fırsatı bulamadığım halde bu haldeysem, ailesi ne haldedir diye düşünüp tekrar tekrar hüzne boğuluyorum…

    Bu ölüm çok derinden etkiledi beni. İnşallah bu olay hepimizin ibret almasına vesile olur. İnşallah bize de onun gibi hayırlı bir hayat yaşamak, hayırlarla anılarak öbür dünyaya göçüp gitmek nasip olur.

    Tüm ailesine, eşine ve tüm sevenlerine Allah’ tan sabır diliyorum. Betül Abla çok iyi bir kuldu… Umarım bizler de onun gibi iyi bir kul olabilir ve onunla cennette tekrar görüşebiliriz. Bu Dünyada yarım kaldı herşey…

  14. Betül der ki:

    En son Uçaksavar durağı’nda annesi Selma teyzeyle otobüs beklerken görmüştüm. “Allah’ım, seni görünce ne çok mutlu oluyorum ben Betül” dediğimi çok net hatırlıyorum. Gülümsemen geliyor aklıma her daim, o neşeli yüzün. Nasıl sevdiysem artık, gidişin bir o kadar ani, o kadar acı geldi ki hala her an çıkıvereceksin gibi geliyor.
    Yıllar önce yurttayken biri odayı aradı ve “Betül orada mı?” dedi, “Evet, buyrun benim dedim”, halbuki onların aradığı Betül’ün sen olduğunu konuşma ilerleyince anladım. “E o bu odada değil ki dedim.” Arayan kişi “yan odada Didem’lerin odasına bir baksana ordadır kesin” demişti. Baktım, oradaydın, namaz kılıyordun. Rabbin’e çevirmiştin yüzünü ve şimdi O’nun yanındasın. Bize de yer ayır Betül, bize de dua et. Hep duamdasın canım benim…

    Eşi ve tüm ailesine Rabbim rahmetiyle sabır versin, Peygamber Efendimiz’in şefaati üzerine olsun Betül’üm.

  15. emine der ki:

    doğunca insanın kulağına ezanı okunurda namazı ölünce kılınır..işte bu kadar kısa ve çabuk yaşam.betül kimdir bilmiyorum ama bu kadar gönülden dostlar edinmiş yaşamı boyunca.en güzel şeyi yapmış sevgiyle örmüş hayat ipliğini.tüm tanıdıklarına allah rahmetiyle sabır versin,mekanı cennet olsun..

  16. Muzaffer Karaaslan der ki:

    izmir fen lisesinden öğrencim fatma betül aysan ın vefatını bir dostum eskişehirde bayram ziyaretinde iken telefonla haber verdi. şaşkınlığımı veüzüntümü üzerimden bir müddet atamadım. kendisinin çok güzel işler ve insanlığa hizmetler yapacağını biliyorduk. arkadaşlarının hatıralarından anlıyoruz ki o kısacık ömrüne yine de çok şeyler sığdırmış Allah ın razı olacağı güzel işler yapmış. Allah güzel öğrencimizin hatırına bizi de bağışlasın. çok zeki bir kızdı. terbiyeli anlayışlı sabırlı derin kavrayışları olan bir öğrenciydi. tüm öğrenciliği en ideal bir öğrenci portresi çizmişti. Rabbimin onu en güzel şekilde karşıladığına inanıyorum. Dostlarının şahitliği de bu istikamette zaten. Allah anne ve babasına ailesine sabrı cemil versin. makamı cennet olsun . Allah onu Efendimize komşu eylesin. (Muzaffer Karaaslan – İzmir)

  17. fatmabusra der ki:

    Koşuşturan insanların arasında sakin ve sekinet içinde bir gülen yüz olarak tanıdım Betül ablayı. Yeni tanıştığınız birine normalde bu kadar yakın davranmazsınız, sanki yıllardır tanıyormuş gibi sıcak olamazsınız, ama bildik katı kurallarla hareket etmeyen birileri varmış yakınlarımda..
    Bilim Sanat Vakfının iç kapılarından biri ona açılmıştı, ben çok memnun oldum demiştim, çok memnun olmuştum. Gülümsemişti, o kadar içten gülümsemişti ki kendi gülüşümden suçluluk duydum belki de bir an. Ayrıldığımızda aklıma onu tanımlayabilecek tek kelime gelmişti, asalet! Tanıdıkça ilk izlenimin isabetine daha fazla inandım.
    Sonra yıllar geçti, biz de büyüdük, dünya büyüdü. Betül abla elimizi her uzattığımızda uzanan bir el olarak karşıladı bizi. Bazen biz uzatmadık, o kendisi gelip ellerimizden tuttu.
    Akıl kabul etse de, kalp ayrılık fikrini neden bir türlü kabul edemiyor bilmiyorum. İçimiz parça parça oldu sanki o pazar gününden beri. Halbuki başka ayrılıklara daha kolay alışmıştık!
    Varlığıyla içimize huzur veriyordu evet ama biz yokluğunda da öyle bir silkindik ki. Her birimiz ağırlaştı, kocaman oldu ve dünyanın orta yerine saplanıp kaldı sanki. Birisi apar topar bir gemiye binip gidiyor, elinizi bile sallamanıza fırsat vermiyor hem de. Olduğunuz yerde kalakalıyorsunuz. Gemiler hep gelip gidiyor, bir gün hepimiz bir gemiyle ardımıza bakmadan ufka doğru uçarcasına gideceğiz. Ama diyorum ya kalp, akıl kadar tevekkül içinde olamıyor.
    Selma teyzeyi hiç anlayabilir miyiz bilmiyorum. Belki bu pek çok kişi için bir dirsek acısıdır ama anne olmak en çok da böyle imtihanları yaşamak varsa zor olsa gerek. Annemin adaşı bir anne ve birer isim paylaştığım Betül abla beni de kendime getirdi. Kendimi düşündüm ve küçüldüm duyduğum saygı ve muhabbetin önünde. İçimize bir ateş koydu giderken belki ama önceden yüreklerimize öyle güzel tohumlar ekmiş ki şimdi güller dökülüyor hepimizin ona dair sözcüklerinden. Gafilliğim en çok da kaybettiğim için üzülmemdedir, asıl kazanan ardında bunca dua ve sevgi bırakandır ama hala şuurunda değilim…
    Selma teyze demiştim, bu yazı en çok da onun için, sonra Betül ablanın babası ve bunları okuduğunu bildiğim dedesi için. Üzülmek, hasret çekmek, hepsi insani şeyler. Peygamber efendimiz de evladı için göz yaşı dökmüştü. Ama pek çoğumuz üzerinde bunca kul hakkı olduğu gerçeğiyle yaşarken biz Betül abla için tek bir olumsuz an anımsayamıyoruz, herkes iyiliklerinden bahsediyor. Böyle bir evlat yetiştirdiğiniz için Rabbim ecrinizi misliyle verir inşallah.
    Kabrinin çevresinde bile huzur hissettim Betül ablanın, bir masaldan çıkmış gibiydi üzerindeki çiçeklerle.
    Orada yattığına, artık toprakla bir olduğuna inanmak güç. Toprağa yakınlığımın zayıf olduğunu fark ettim bu vesileyle. Sanki yerin altı, taşlar, bitkiler ve mahlukatın bizden gayrısı için. Bizse yere yalnızca ayak basıp geçiyoruz. Yere basan ayaklarımın da yerle bir özden olduğunu bilmeliyim artık, inşallah hepimize bir uyanış olur Betül ablanın gidişi.
    Gidenler için ölüm belki de tüm dünya dertlerinden, yükünden arınmak. Bize düştü düşen. Anlayanlardan olmayı ümid ediyorum, anlayabilenlerden.
    Rabbim cennetinde köşklerde ağırlasın onu. Ailesiyle ve yakınlarıyla buluştursun vad edilen vakitte.
    Kalbinde sızı hisseden herkese de sabır ve huzur versin, kaldırma gücü versin, isyandan uzak tutsun bizleri.
    Böyle güzel anılanlardan olanlara ne mutlu…

  18. busra der ki:

    Kendisini tanıyan bir arkadaşım vesilesiyle, Rabbine kavuştuktan sonra öğrendim dünyada bu devirde böyle güzel bir kul yaşamış olduğunu.. Hiç karşılaşmamış da olsam, Hz. Fatıma (r.a)’nın ismiyle müsemma adaşı bu güzel kulun yaşamı da ölümü de beni son zamanlarda etkileyen en önemli şeylerden oldu, kalbimi titretti, kendime getirdi adeta. Yaşadıkları, amelleri güzel kalbinin ve imanının bir aynası olmuş belli ki. Kendisi sessizce Allah’ın rızasını gözetip iyi işler işlemiş, şimdi tüm sevenleri onun bu güzel işlerini aktarıyorlar ve bu örnek kişiliği bizlere tanıtıyolar, hepsinden Allah razı olsun. Bir de yazmak istediğim bir şey var, içimde kaç gündür sebebini bulamadığım ve nasıl kurtulacağımı bilemediğim sıkıntı bu sayfaları okuyarak bir bir gözyaşlarıyla aktı, şimdi de inşallah tavsiye ettiği gibi şifa bulmak için Kur’an okuyup onun ruhuna hediye edeceğim.
    Bu dünyadaki imtihanını erkenden bitirip Rabbine çok beklemeden kavuşmuşsun Fatma Betül Ablacım. Sana imrenmemek elde değil.. Bu kadar sevilen, genç, hayat dolu güzel bir insanın ölümü elbette sevenleri için çok ağır bir imtihan, Rabbim onlara bu imtihanı sabırla atlatmayı nasip etsin. Rabbim ruhuna rahmet eylesin, kabrini cennet köşesi yapsın, onu saliha kullarla ve peygamberlerle komşu yapsın. Kurduğun sevgi köprüleri nice insanların hayra ulaşmasını nasip etsin ve amel defterine kıyamete kadar hayırlar yazılamaya devam etsin inşallah.
    Rabbim inşallah bizlere de hayırlı, Allah’ın rızasını kazanmış ve mütmain bir nefsle ölümü nasip eder..

  19. Münevver Özcan der ki:

    Canım Betülüm ,

    RABBİM SENİ SEVDİĞİ KULLARI ARASINA KOYMUŞ ,ARKANDAN BİNLERCE DUA EDENİN VAR HAYIRLA YAD EDENİN VAR BU KISA ÖMRÜNDE İNSANLARIN GÖNLÜNDE YER EDEBİLMİŞSİN MKAMIN CENNET OLSUN AİLENE VE YAKINLARINA SABIR VERSİN

  20. betül der ki:

    nasıl başlamalı bilmiyorum
    tevafuk eseri bu sayfaya ulaştım.okudukça ağladım…. ne güzel bir ömür
    kısacık hayatına ne güzel işler sığdırmış
    betül ablamla aynı ismi taşıyorum ….
    Rabbim benide onun gibi salih ameller işleyenlerden eyle
    betül ablamı peygamber efendimizin sancağı altında en önde duran kullarından eyle
    rabbim ablamı cennetinde peygamberimizin ve sahabelerinin yanında bulunanlardan eyle
    bizleride onun gibi saliha kullarından eyle …sen bizleri yolumuzdan şaşırtma ALLAH’ım

busra için bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir